donderdag 21 april 2011

Etensgeurtjes

Daar stond ik dan, op het station. Het was rond tien over vijf 's middags, ik kwam net uit mijn stage, en ik had best trek! Maar goed, zodra ik thuis kwam zouden Vriend en ik gaan eten, dus ik hoefde maar ongeveer een half uurtje te wachten op mijn warme hap.

Zo op het perron rook het toch wel heel verleidelijk, uit de richting van de kiosk. Rook ik daar nou warme sausijzebroodjes? In die lucht is het wel erg moeilijk om gewoon op het perron te blijven staan, en niet naar binnen te lopen voor een warme snack. Want oh, wat rook dat verleidelijk!

Vastberaden richtte ik mijn gezicht naar de zon - zonde om ergens, waar dan ook, naar binnen te gaan als de zon zo lekker scheen, bedacht ik. En ik dacht aan de lekkere rijst met tomaten-gehaktprut die ik gisteren gemaakt had, en waarvan ik vanavond een restje op ging warmen. Zo gepiept, en zeker net zo lekker als dat dure, vettige sausijzebroodje. En kijk, daar kwam de trein al.

Vandaag is het me weer gelukt, weer geen onnodige, dure etenswaren op het station gekocht. Weer niet aan de verleiding toegegeven. De rijst met prut was extra lekker!

3 opmerkingen:

mevrouw Duck zei

heel goed van jou.

ioon zei

Om die reden ben ik blij dat ik niet meer zoveel op het station kom. Ik vond die verleiding erg moeilijk te weerstaan.

LLMM zei

Knap zeg! Ik heb dat gevoel elke keer als het me lukt om zonder halve zak chips achter de kiezen naar bed te gaan. Steeds vaker, gelukkig!!