Vanmorgen kwam ik tot de conclusie: ik pak als het even kan gewoon de fiets. Het ov is niet te vertrouwen.
Vlak voor mijn huis stoppen normaal twee bussen, en met allebei kan ik de trein naar Utrecht halen. Als de ene niet op komt dagen, kan ik normaal gesproken de andere pakken, niets aan de hand. Vanmorgen dus niet: ze kwamen allebei niet, ik miste mijn trein. Fijn!!! niet dus! Er is geen man overboord, maar ik heb wel 20 minuten staan wachten voor niets. Eigenlijk was het plan om nog even wat te gaan doen op de HU voor we straks een klassenuitje hebben, maar dat kan ik nu beter thuis doen.
Vervolgens kreeg ik ook nog een leuke mail van mijn stagebegeleider. Dat hij teveel hooi op zijn vork genomen had, en mij niet verder kon begeleiden. Er kwam wel direct een telefoontje achteraan van degene die de stages regelt op mijn stageschool, dat ik morgen gewoon verwacht wordt, en dat ze wat gaan regelen. Dat de begeleider het niet kan maken mij zomaar weg te sturen, helemaal niet zonder met hem en de teamleider te overleggen. Maar ik zit er toch over in: heb ik eindelijk een stage, krijg ik dit! Ik heb er op zich wel vertrouwen in dat het goed komt, maar ik baal. Het komt allemaal tegelijk vandaag!
Deze tijd van het jaar is ontzettend leuk. Broertje, Broertje en Zusje zijn namelijk allemaal 8 dagen achter elkaar jarig (andere Broertje in mei, en ik in januari, om de boel nog een beetje te spreiden).
Dus vandaag is het weer zo ver, tijd voor feest! Al zit Broertje zelf helemaal in Zambia (waar hij naar de dierentuin dacht te gaan, Mams en ik bedachten dat hij wel eens op safari zou kunnen gaan... Broertje is soms wel erg schattig, dierentuin in een land waar de beesten in het wild lopen... kom nou)
Dus Broertje, voor jou ook een mooi plaatje, zodat je daar ver weg kunt zien dat ik aan je verjaardag dacht.
Deze omdat hij wel stoer is (als ik het geld had gehad, had je er echt een gehad. Nu zal je het in het echt met iets eenvoudigers moeten doen, gelukkig heb je er al een.
En een bloemetje erbij, om je verjaardag op te fleuren.
Toen ik hier twee jaar geleden ging wonen, kreeg ik een aantal meubels van mijn ouders mee. Zoals die leuke buffetkast met al die boeken er in ;-) die dus ontzettend leuk staat bij mij thuis.
In mijn slaapkamer staat nog hun oude dressoir. Op zich heel makkelijk voor wat extra kastruimte, al merk ik wel dat hij steeds meer een sta-in-de-weg begint te worden. Want door de openslaande deurtjes kunnen mijn andere meubels maar op 1 manier neergezet worden. En dat terwijl ik er bijna niets in bewaar.
Voor de mappen achter een van de deurtjes wil ik zo'n kastje met blokken halen bij de I.kea. In een van die blokken kan dan gelijk een leuke doos of mand voor de losse troepjes in de laatjes. Kost me veel minder ruimte die ik niet nodig heb, lijkt me. Deze kast gaat eerst maar eens op m.arktplaats, ben benieuwd hoe dat gaat lopen!
Vandaag probeer ik nog zo veel mogelijk aan mijn studie te doen. Op de een of andere manier is het niet makkelijk, concentreren met dit lekkere weer. Het liefst was ik naar buiten gerend en had ik een stuk gelopen. Maar goed, sommige dingen moeten gebeuren... en vanmiddag ben ik ook al druk met andere dingen.
Verder, ligt het aan mij of zijn de vliegen wel heel erg irritant vandaag? Ze vinden het leuk om op het beeldscherm van mijn laptop te gaan zitten, zodat ik ineens iets net niet meer zie of kan lezen. Om vervolgens flink zoemend rondjes om mijn hoofd te gaan draaien of zo. Kunnen die beesten niet gewoon verdwijnen???
Nou ja, na mijn 'rant' ga ik maar weer verder werken. Hopend dat het allemaal nog goed komt (vast wel!)
Vandaag is het feest, want mijn jongste broertje wordt 14.
Broertje, omdat je zo geweldig bent, en auto's zo fantastisch vindt, heb ik toch een leuk cadeautje voor je! Bij deze:
Straks krijg je natuurlijk je echte cadeau. Tot die tijd mag je het met dit plaatje doen. En een eervolle vermelding op mijn blog.
Vanmorgen was de lucht stralend blauw. Snel deed ik mijn dekbedovertrek in de wasmachine - mooie gelegenheid om die lekker buiten te laten drogen, dacht ik!
Nou ja, voor een groot deel klopte dat ook wel. De hele morgen hing hij buiten op het droogrekje, op mijn postzegeltjesbalkon. Het was koud, maar zonnig, en het droogde prima. Tot ik kwart voor 1 bedacht dat ik toch even naar de A.ldi een dorp verderop moest, want ik had nog steeds geen spinazie in huis. Zou ik gaan fietsen? Ik keek naar buiten, en zag in de verte toch wat dreigende wolken. Nee, fietsen werd hem maar niet, en mijn aardig drogende overtrek ging voor de zekerheid toch naar binnen voor ik weg ging.
Tien minuten later zag ik tot mijn grote opluchting de bus aan komen rijden, want het bushokje is alleen een paal geworden zonder afdak. De donkere wolken waren in een rap tempo mijn kant op gekomen, en begonnen harde regen en hagel over mij uit te gieten. In de drie uur daarna is het nauwelijks meer droog geweest.
Aan de ene kant is het jammer dat mijn dekbedovertrek straks niet meer echt naar buiten drogen ruikt. Aan de andere kant vind ik dit weer ook geweldig... Het heeft iets stoers, zoals de regen en hagel neergutst, en het zo af en toe dondert in de verte. Ook de wind die in de buizen van de afzuiginstallatie tekeer gaat vind ik eigenlijk wel leuk. En die oranje blaadjes die ik uit mijn raam zie steken zo mooi af tegen de donkere wolken...
Wie irriteert zich er niet aan, die mensen in het openbaar vervoer die met oordopjes in zitten? Ehm... ik geef toe, ik niet. Ik ben vaak juist een van de boosdoeners, en als ik iemand met dopjes zie, denk ik: oh ja, ding opladen. Ik ben trouwens niet zo'n stiekemerd met dopjes hoor, zo'n type waar je tegenaan praat om alleen een wazige 'huh-wat-zeg-je'-blik terug te krijgen. Ik wil mijn muziek (lees: metal-herrie, maar ook Enya en zo) mooi kunnen horen, dus ik heb een koptelefoon. Een grote. En ik ga er vanuit dat als iemand iets tegen me wil zeggen, ik wel een por krijg. (Gewoon doen hoor, ook ik vind een praatje gezellig, maar ik luister liever muziek als ik naar sjacherijnige gezichten in de bus kijk, dan hun gezucht ook nog te moeten horen... vandaar dat ding op mijn hoofd)
Nou was ik de laatste anderhalf jaar minder erg, juist door dat opladen. Mijn oude mp3-speler werd slechter, en ik kocht een nieuwe. Man oh man, wat een ramp was dat. Shuffelen deed dat ding niet, en elke keer als hij werd opgeladen begon hij de muzieklijst van voor af aan. Wat dus elke keer was als ik op school aankwam dan wel thuis kwam. Ik bleef aan het opladen, en door scrollen omdat ik de muziek, om weer op te moeten laden. Knopjes braken af, er zat geen toetenblokkering op zodat hij in mijn zak of tas van alles deed, geen schermpje waarop ik kon zien wat hij deed of hoe veel batterij ik nog had. Grootste miskoop van mijn leven dus. Na een maand of twee moest ik het toch maar weer doen met het gezucht om me heen, want ik gaf de moet op. Bij ex-frumpie vandaan hoefde ik toch niet zo ver te reizen. Maar nu ik weer langer in de trein zit, begon ik toch mijn muziek te missen! Heerlijk met die koptelefoon op mijn hoofd, ogen dicht, even niets meer hoeven in de trein. Ik deed een dappere poging mijn mp3-speler weer op te laden, maar op de terugweg naar huis was hij alweer leeg. Bummer.
Lang verhaal kort, ik was het zo zat dat ik toch een nieuwe heb gekocht. De goedkoopste van allemaal, maar toevallig van hetzelfde merk en type (alleen nieuwere versie) wat ik vroegah ook had - en waar ik altijd zo ontzettend blij mee was. Vandaag kwam hij binnen... Hij is stevig, het verschil met de andere merk je gelijk. De knopjes doen wat ze moeten doen, zachter is niet ineens volgende liedje maar dan harder. Hij heeft een schermpje, dat ook aangeeft hoe veel batterij ik nog heb. Ennuh... het geluid klinkt weer goed. Want nu hoor ik weer waarom ik die dure koptelefoon heb in plaats van dopjes.
Iedereen in de bus en trein is gewaarschuwd. Als je me tegenkomt, type koptelefoon waar ga je met het meisje heen, en je wilt met me praten, gewoon porren! Ik kan het hebben. Zelfs als ik hier naar luister.
Als ik de blaadjes zie verkleuren, komen veel herinneringen boven. Wandelen in het bos met papa en dan eikels, beukenootjes, kastanjes en blaadjes zoeken. (Of wandelen met opa en de hond, en thuis komen met een kofferbak vol takken) Buiten spelen in de regen, met die mooie nieuwe laarzen aan, en natuurlijk moest er in elke plas gesprongen worden.
Later werd de herfst iets minder feestelijk: de middelbare school was 8 kilometer verderop, en regen betekende dat ik daar doorheen moest fietsen. Maar toch, toch hield ik van de herfst. Want als het niet regende, zag ik om me heen de mooiste dingen, dieren en kleuren terwijl ik fietste. Ik herinner me nog die buizerd die vlak voor ons langs vloog, tussen de gouden bladeren.
Nog steeds vind ik de herfst een geweldig jaargetijde. De tijd dat ik binnen kan zitten met een boek, of een handwerk voor de tv. Mijn voorliefde voor de herfst komt terug in hoe ik mijn slaapkamer aan het (her-)inrichten ben: neptakken met herfstkleuren bij de X.enos vandaan hangen nu aan mijn bed, en ik ben bezig met een dekentje in herfstkleuren. Als ik niet naar buiten hoef, zit ik op de bank onder een groen fleece-dekentje, naar bbc-series te kijken, en te breien. Als ik wel weg moet gaan er stevige schoenen aan, en ik stap vol goede moed dwars door de plassen heen. Net als vroeger. Ik kom alleen niet meer zwaar beladen met takken thuis. Kastanjes kan ik nog steeds niet laten liggen.
*ploft uitgeteld op de bank neer*
Vandaag heb ik mijn eerste stagedag er weer op zitten. Na een tijd vakantie en moeite met stage vinden, was ik bijna vergeten hoe moe je kan worden van een hele dag tussen de tieners hangen - maar wel een leuk soort moe. Omdat ik het even niet op kon brengen om te koken, heb ik een maaltijdsalade gehaald. Volgende week moet ik er zeker aan denken om nasi of macaroni uit de vriezer te halen (mental note to self). Omdat dat veel goedkoper is, en omdat het met dit weer eigenlijk lekkerder is om iets warms te eten. Maar vandaag heb ik in ieder geval wel m'n gezonde voedingsstoffen weer even binnen, en ik heb de verleiding weerstaan om op het station een patatje te halen.
Nu zit ik lekker ontspannen achter mijn laptop, kaarsjes aan... eerlijk gezegd, toen ik mijn stageschool uit liep had ik het goede voornemen om vanavond vast actief aan het werk te gaan aan mijn leerwerkplan en zo. Maar dat wordt morgenochtend: mijn energie van vandaag is even helemaal op gegaan aan de stage zelf. Want al krijg je nog zo veel leuks terug van de leerlingen, zo'n hele dag vreet gewoon energie. Die ga ik straks maar eens aanzuiveren met een lekkere lange nacht slapen.
Oeps, zomaar een week niet geblogd zag ik! Dat moet ik maar snel weer goed maken met een paar mooie foto's van mijn huisje. Vandaag laat ik zien hoe ik de vensterbanken en mijn balkondeur gezellig probeer te maken.
Natuurlijk is een vliegengordijn onmisbaar. En bij mij is die dus knalroze met vlinders er in! Hij combineert erg leuk met de groene deurstop. (Lang leve X.enos en A.ction!)
Deze is een beetje donker, maar anders kreeg ik wel erg veel tegenlicht. Hier staan dus wat lijstjes (die bloemen heb ik ooit zelf geborduurd), een paar flessen en een blik. Oh ja, en natuurlijk een kaarsendover. Het boek hoort er eigenlijk niet, maar ja, ik ben nu eenmaal een chaoot he...
En dan is dit mijn planten-vensterbank. Varken kijkt lekker naar buiten ondertussen, tussen de plantjes door. De 'potten' zijn bierkelken die ik ooit gekregen heb, ik vind ze erg leuk =)
En natuurlijk moeten mijn blikjes ook even aandacht krijgen. Ze bevatten vooral thee.
Elke keer 's avonds, als het te donker is voor mooie foto's, denk ik: oh ja!
Gelukkig heb ik nog een leuke foto die hier eerder gestaan heeft, van mijn balkonnetje.
De barkruk kreeg ik ooit van mijn opa en oma. Hier in het hoekje binnen staat er nog een, geel geverfd, en Zusje heeft er ook twee. het effect met een paar plantjes er omheen vind ik geweldig!
Ook heb ik foto's van mijn keukentje. Inderdaad, _tje, hij is erg klein - maar groot genoeg voor alle leuke dingen die ik wil doen. Bijna allemaal tenminste, ik heb geen oven. Maar ik kan wel pannenkoeken bakken.
En thee zetten.
Wie hier wel eens geweest is, weet: ik ben gek op thee! Broertje smste vanmiddag, niet 'kan ik van de week een keer iets komen drinken', maar 'kan ik van de week een keer thee komen drinken'. Dat zegt genoeg, toch?
