Zonneschijn en was buiten drogen

Vanmorgen werd ik weer wakker van de zon in mijn gezicht. Maar dan niet de warme, benauwde stralen van afgelopen week, maar gewoon, lekker vrolijke zonnestralen.

En natuurlijk werd ik ook een beetje wakker van de wasmachine die aan het centrifugeren was. Want omdat ik de vriezer moest ontdooien gisteravond, waren er aardig wat handdoeken vies, en die moesten natuurlijk gewassen worden.

Nou heb ik als perfecte consuminderaar in mijn appartementje geen wasdroger. Nou, stiekem is dat omdat er geen ruimte meer voor is, en omdat ik dat geld liever aan dingen uitgaf als een bankje, tafel, pannen enz. toen ik op mezelf ging wonen. Maar toen ik er achter kwam dat gewoon ophangen om te drogen ook nog eens beter is voor het millieu (en minder energiekosten met zich meebrengt) vond ik dat natuurlijk helemaal niet erg.  Ik heb mijn droogrekje mijn balkonnetje opgesleept, en de handdoeken worden nu lekker gedroogd op zonne-energie. Daar gaan ze altijd zo lekker van ruiken...

Verzameling Blikjes

Het begon ooit met mijn moeder,

die had (en heeft) overal een blikje voor.

Als wij een cadeautje moesten hebben voor haar verjaardag,

werd dat heel vaak een of ander blikje.

En later, veel later, toen ik op mezelf ging wonen,

had ook Oma wat blikken liggen,

of ik er wat aan had.

Zo kwam ik aan mijn twee mooie blikken voor losse thee.

Daar is er nu een bij gekomen,

gisteren gekocht in de kringloop.

Ik begin toch echt een beetje op mijn moeder te lijken.

Op een leuke manier natuurlijk!

Zo, en nu eerst een bakkie thee.

Saviour Machine - American Babylon

Dit is Saviour Machine, mijn favoriete band.

Vriend vindt het niets, en de zanger een 'enge gothic'

maar ik vind het geweldig!

En als je nieuwschierig bent hoe die zanger er dan uitziet,

om als enge gothic bestempeld te worden,

in dit filmpje is hij niet te zien, maar kijk eens op youtube.

'Love Never Dies' is ook erg mooi.

Door de warmte heen

Het was behoorlijk warm vandaag, en ik had het voor elkaar: ik kon niet thuis blijven hangen, met de gordijnen dicht om de zon buiten te sluiten. Nee, ik moest op stap, naar de hogeschool, om nog het een en ander uit te printen en in te leveren. Dus om een uur of tien zat ik, al zwetend, in een benauwde, volle bus. Want waar het buiten al warm was, was het in de bus nog erger, zo erg dat het een verademing was om bij de Uithof in de volle zon uit te stappen.

Na het inleveren was mijn 'werk' buiten nog niet gedaan. Ik had namelijk besloten tot een queeste om zo veel mogelijk gratis en goedkope 'uitjes' te zoeken om deze zomer met Liefdochter te doen. Nadat deze week de auto gerepareerd is voor een enorm bedrag, zijn namelijk de financiële middelen van Vriend en mij weer volledig uitgeput, en we kunnen moeilijk drie weken lang op het balkon zitten. Daarom vond ik me deze ontzettend warme middag onderweg naar de botanische tuinen, waar ik met mijn collegekaart sowieso gratis naar binnen kan, om te kijken of het leuk en betaalbaar is om te doen deze zomer. Oke, toegegeven, het was ook een smoes om die benauwde bus naar Vriend nog niet te pakken, en lekker op een bankje in de schaduw te kunnen lezen. Dat ging prima, en met de paadjes langs oude bunkers en tussen mooie bloemen leek het me erg leuk om nog een keer heen te gaan. Mooie bijkomstigheid: museumjaarkaart is er ook geldig. Dus waarschijnlijk komen Vriend en ik er allebei gratis in, en kinderen tot 12 jaar zijn ook gratis. Dan kan je nog eens ergens heen!

Kettingkaart #97

Er is er weer een terug,

zo leuk!

On my mind: Kapotte auto

Zal je net zien: als je dat ding heel hard nodig hebt (want: morgen liefdochter ophalen voor een heel weekend), gaat je auto stuk. Het begon dinsdag al: er ging een lampje branden, hij ging stoten, en het laatste stukje vloog de temperatuur omhoog.

Dus we belden de anwb. Gelukkig is Vriend daar lid van, dat moet ook wel met zo'n oud barrel en twee linkerhanden. Die heeft wat uitgevogeld waardoor we weer terug konden komen als we voorzichtig reden. Er werd een storing in de bombine aangegeven. De kennis die op dat moment met ons mee reed heeft een man die heel handig is met auto's, en die veel korting krijgt bij de onderdelen-groothandel. Dat scheelde enorm veel geld, en hij heeft het er voor ons ingezet. Maar toen deed de auto nog steeds raar, dus weer de anwb erbij gehaald. Nu waren het dan waarschijnlijk de bougies.
Vriend heeft die woensdag opgehaald, en mijn super-fantastische zwager (ik weet dat hij, of in ieder geval mijn schoonzusje, meeleest, iets met een veer en eh... laat maar lol) heeft die voor hem vervangen. Daarna leek de auto normaal te lopen, in ieder geval op de korte stukjes. Maar omdat we morgen een eind moesten rijden, ging Vriend me toch naar mijn stage brengen. Dan kon hij kijken hoe de auto zich hield op lange afstanden. Niet dus. Tenminste, de temperatuur bleef/blijft maar omhoog schieten.

Er is een kans dat 'alleen' de thermostaat een opdoffer heeft gehad dinsdag. Dat zijn ze nu bij de garage aan het uitvogelen, want om nou weer onze gele vrienden te bellen... Het houdt een keertje op he? Er is in ieder geval gelukkig al een hoop waar ze niet meer naar hoeven te kijken.

Thanks, Rhonda at down-to-earth, for sharing this On My Mind concept. Anything on your mind? Share your link here or on down-to-earth.

Denk niet wit, denk niet zwart, maar in de kleur van je hart

De themakleur van deze kettingkaart was zwart-wit,

zoals je kunt zien.

Dit was een van de drie jubileum-groepen,

vanwege de 100ste kettingkaart-groep.

Vanwege de vele belangstelling en ideeën,

werd het dus 100A (deze), 100B en 100C

Ik kon aan een van deze groepen mee doen, leuk!

Voedselbank

Tja, als je geen cent te makken hebt hoor het er op een gegeven moment bij: als je een beetje gezond wilt kunnen blijven eten, moet je die drempel over naar de voedselbank. Soms is het geweldig (vanavond weer voor bijna noppes heel lekker gegeten), maar soms... Vriend kreeg zo ontzettend veel paaseitjes, dat hij maar wat af is gaan geven bij de onderbuurman met twee kleine kinderen. Want  we worden moddervet als we dit ooit op krijgen. Komend weekend wil Vriend ook nog wat met zijn dochtertje mee geven naar mama...

Groenten moeten vaak binnen een paar dagen opgemaakt worden, maar het zijn gelukkig wel veel groenten die snel en in combinatie gebruikt kunnen worden. Deze week was de ehec-bacterie, of in ieder geval het overschot daarvan, al te merken. We hebben gegeten: ijsbergsla met komkommer, tomaat en paprika. Allemaal daar vandaan. De rest van de tomaat en paprika gaat door de pasta heen. Van de salade hebben we twee dagen groente met twee personen, en de pasta is bij ons ook altijd genoeg voor twee dagen. Het lijkt eenzijdig zo, maar met al die verschillende soorten groente valt dat behoorlijk mee. Het moet alleen allemaal tegelijk verwerkt worden in plaats van bij beetjes.

Oh ja, en dan hebben we ook nog een zak vol mandarijnen =D Heerlijk, vitamientjes!
Uiteindelijk zijn we voor deze week nog €50,- aan boodschappen kwijt. Een heel redelijk bedrag, helemaal als je meerekent dat we zaterdag de verjaardag van Liefdochter vieren en daar genoeg voor in huis moeten hebben. Het moet natuurlijk wel een 'echt' feestje zijn. En we hebben wat aanbiedingen mee genomen, zoals wc-papier, dat we nu nog niet nodig hebben, maar dat volgende week al weer meer kost.

On My Mind: Regen

Het begon vanmorgen al vroeg toen (of voordat) ik wakker werd: het regende. Niet een beetje, maar heel hard. En dat is de rest van de dag in buien door blijven gaan. Vanmiddag had ik de pech dat ik weg moest naar stage.

Gewapend met een grote, oude, blauwe paraplu ging ik. Die paraplu overleed toen ik door een stortbui van het station naar mijn stageschool liep. Gelukkig kon ik na mijn stage teruglopen naar het station tussen twee buien door, en was bij Utrecht CS de weg naar het K.ruitvat overdekt, zodat ik een nieuw inklapdingetje kon halen. Ik had bijna de laatste, niet zo raar met dit weer. Maar voor een paar euro kan ik nu voorlopig weer droog de wereld door. Hij lijkt een beetje (en qua kleur is het precies) op deze paraplu:

Thanks, Rhonda at down-to-earth, for sharing this On My Mind concept. Anything on your mind? Share your link here or on down-to-earth.

Besparen en toch een 'dure' hobby

Zoals waarschijnlijk wel duidelijk is uit mijn posts over kettingkaarten, ben ik gek op kaartjes. Om te krijgen, en ook om te versturen. Ondertussen heb ik een doos vol lege kaarten liggen, en een schoudertas vol gekregen kaarten. Vandaag gaat er weer een nieuwe kettingkaart de deur uit, dat betekent weer vier postzegels. En dan heb ik het nog niet eens over de kaart zelf, of over de papiertjes en stickertjes die ik nodig heb om de andere kaarten te versieren. Nou zijn deze kettingkaarten nog relatief goedkoop (vandaar dat ik daar vooral mee bezig ben nu), omdat ze allemaal binnen Nederland blijven. Maar als ik voor postcrossing een 'official' stuur, dus naar een adres die random door de computer is uitgekozen, gaat de kaart meestal naar het buitenland.

Op zich valt het mee voor een hobby, maar alles bij elkaar ben ik al snel zo'n 150 tot 200 euro per jaar kwijt aan alleen de postzegels. Veel kaartjes heb ik gelukkig gratis gekregen, maar ik kan het niet laten om er zo af en toe een paar te kopen. Dat komt er ook nog eens, vaak ongemerkt, bij.

En toch moet ik opletten met wat ik uitgeef. Dus wat ik nog wel eens doe: op www.gratisoptehalen.nl vragen of iemand kaartjes over heeft, pas hebben zusje en ik de kaarten van mijn moeder geplunderd (die kocht vaak kaarten van de kinderpostzegels, maar stuurt ze nooit), en proberen me in te houden als ik langs een kaartenwinkel loop door te bedenken hoe veel leuke kaarten ik nog heb liggen.

Ook koop ik geen kaarten voor de volle prijs bij tnt/post.nl of hoe ze binnenkort ook maar weer gaan heten, of bij het postkantoor. Ik bestel ze bij PMK (wat staat voor postzegels met korting). Dat zijn ongebruikte postzegels uit het gulden tijdperk. Die stoppen ze in zakjes, gesorteerd, met een briefje erbij hoe je ze moet combineren om het juiste bedrag te krijgen. Zolang je er maar genoeg opplakt, zijn deze postzegels nog gewoon geldig. En op 100 Nederland postzegels scheelt dit me bijvoorbeeld al 7 euro.

In de brievenbus vandaag

Vanmiddag vond ik in de brievenbus drie kaartjes. 

Twee ervan zijn mijn eigen kettingkaarten die terug gekomen zijn, 

eentje ervan mag weer door naar de eigenaar.

Dagje uit

Zo meteen komt Vriend terug met zijn dochtertje. Gezellig!
Eerder waren we van plan te gaan zwemmen vandaag - om maar te voorkomen dat ze wil gaan fietsen, want tja... er is een nieuwe tweedehands fiets gekocht voor haar verjaardag die ze over twee weken pas mag zien, en haar oude, te kleine fietsje is ondertussen al verkocht via MP. Toch kwam er een kink in de kabel: Vriend voelt zich al de hele week ziek, zwak en misselijk, en ik zit ook al de hele week niet lekker in mijn vel en had een migraine-aanval. Beide zijn geen goede combinatie met zwemmen en chloorwater. Maar wat gaan we dan doen?

Vriend had nog de bioscoopbonnen liggen van zijn verjaardag. Dus nu gaan we die gebruiken: vanmiddag draait er een film van 'Heksje Lilly' in de bioscoop van H.oog C.atharijne. Flesjes drinken en M.&Ms zijn al in huis gehaald, dan hoeven we die niet duur daar te kopen. We gaan met de trein, omdat ik studeer krijgen we korting, waardoor de trein goedkoper is dan daar parkeren en benzine. En Vriend's dochter wil al tijden een keer met de trein. Twee vliegen in één klap dus! Eigenlijk drie, want voor bijna niets zitten we straks lekker anderhalf uur in de bioscoopstoelen actief te zijn, en geven we Vriend's dochter de dag van haar leven. Kan het beter?

'Nieuwe' vriezer

Als iemand die graag zo weinig mogelijk uitgeeft, vind ik het ook jammer om eten weg te gooien. Logisch. Eerder kwam dat nog wel eens voor, want ons vriezertje was héél klein. Er paste net een beetje vlees uit de aanbieding in, en een pak ijsjes, en daar hield het zo ongeveer mee op. Oh ja, en de patatspullen, want ik had Vriend zo ver dat er een patatpan in huis kwam, in plaats van dat we het gingen halen. Ook een besparing, maar wel een die weer de vriezer nodig had. Plaats voor 'restjes' was er dus echt niet.

Gelukkig hadden Zwager en Schoonzus deze week een grotere vriezer open, die wij over mochten nemen. Hij staat nu, en de ruimte is geweldig! Als er nu vlees in de aanbieding is, kunnen we het meenemen zonder eerst te hoeven puzzelen: past het in de vriezer? En als er genoeg eten over is voor nog een maaltijd, hoeft het niet weg gegooid te worden, en hoeven we er ook niet twee dagen achter elkaar van te eten. Ik liep helemaal te stuiteren... Het 'oude' vriezertje gaat naar mijn zusje, die op kamers gaat wonen. 

Oh, en nog iets, ik doe mee met een hele leuke give-away van Johanna. Ik ben gek op Paddington en vind borduren leuk om te doen, laat ze nou net borduurpakketjes van Paddington weggeven...

Ontspannen

Ik heb een heerlijk ontspannen weekend gehad, al moet ik nu wel nadenken wat ik moet vertellen. Zat gedaan hoor, maar ook bij mij komt wel eens dat gevoel opsteken. Dat gevoel dat ik toch niets interessants te vertellen heb. Maar dan ga ik lekker toch bloggen.

Zaterdag gingen Vriend en ik naar de Utrechtse Bazaar. Denk aan heel veel kraampjes met van alles en nog wat: van kleding en hoofddoekjes tot schoenen en goedkoop plastic speelgoed. Ook een kraampje met boekjes als 'de perfecte moslim-vrouw', waar zo veel moskee-geluiden vandaan kwamen dat zelfs de - voornamelijk ook moslim - standhouders er omheen wat ongemakkelijk werden. Zou ik ook worden naast een stand waar continu orgel-muziek of psalmen-op-hele-noten vandaan kwam... Maar ach, een paar gangen verder hoorden we het al niet meer door alle Frans Bauer en soortgelijke muziek. Over melig gesproken, die muziek word je ook niet goed van na een tijdje.

Op het geluid na dus, was het ontzettend gezellig. Vriend had scheermesjes nodig, en heeft er nu 12 gekocht voor 15 euro. Ze waren net in de aanbieding bij de T.rekpleister, 12 voor 39 euro, reken uit de besparing.We hebben nog lekker wat gegeten daar, en zelfs met dat inbegrepen waren we nog goedkoper uit!

Gisteren hebben we een eindje rondgereden aan het eind van de middag, na de hele dag lezen, computeren en tv kijken. We moesten er toch even uit, vonden we. Dus we hebben een rondje gemaakt, dwars door Vleuten, langs kasteel De Haar, door Haarzuylen. Ik heb de snackbar terug gezien waar we twee jaar geleden na eeuwen zoeken naar een eettentje iets hebben gegeten, en herinnerde me weer hoe leuk Haarzuylen er uit zag. Ook als het er geen Elf Fantasy Fair is, lijkt het daar of je in de middeleeuwen rond loopt. Ik heb genoten!

Nog meer kleding

Tja, nieuwe kleren vind ik altijd heel leuk, maar mijn portemonnee kan er niet zo goed tegen. Vandaag was een grote uitzondering.

Basisstukken heb ik genoeg, dus over broeken hoefde ik niet in te zitten. Ik had alleen één rokje waar ik bijna geen enkel shirt op kon combineren, waardoor ik hem nauwelijks droeg. Zo jammer, want het is een ontzettend leuk rokje! Vorige week had ik gelukkig van Vriend al twee shirts gehad bij de W.ibra vandaan, die er wél op passen, waren 5 euro per stuk. Daardoor kan ik ineens mijn rokje aan, en daar ben ik natuurlijk enorm blij mee! Ik heb ook een heel fijn zomerjurkje, ooit bij de H.&M gekocht. Zo een met een gesmokte bovenkant, en heel wijd rokje. Woensdag zag ik ook zo'n jurkje bij de W.ibra hangen, maar ik twijfelde een beetje. Heb ik niet al genoeg kleding hangen nog van vorig jaar? Het jurkje bleef maar door mijn hoofd spoken; het model waarvan ik al wist dat het erg lekker zit, de kleur die mij ontzettend goed staat... Dus vandaag ben ik toch maar terug gegaan, en ik heb het jurkje gehaald. En nog een jurkje, en nog zo'n shirt als Vriend voor me gekocht had, maar dan in hetzelfde soort blauw als het jurkje. In totaal was ik ongeveer 25 euro kwijt, voor twee leuke jurkjes en een leuk shirt. Ooit zou ik zonder aarzelen hetzelfde bedrag neergelegd hebben voor alleen een shirt.

Toen ik op de terugweg langs een duurdere zaak liep, zag ik in de etalage een jurkje hangen, bijna identiek aan dat leuke jurkje in mijn tas. Even 40 euro, vier keer zo duur als wat ik nu gekocht had. Ook die had ik ooit gekocht zonder te aarzelen, en zonder naar de W.ibra om te kijken. Nu hoefde ik dat niet te doen, want ik had hem al voor een veel lager bedrag. Licht en vrolijk ging ik weer terug naar huis.

Vers fruit

Gisteren waren we bij mijn ouders, en die hadden het idee om even een stuk de betuwe in te rijden. Daar haalden ze flink wat vers fruit, waarvan wij een hoop mee kregen. Lekker, kersen en aardbeien!

Daar in de betuwe zijn de mensen wel stug hoor... We liepen naar het kraampje, daar zaten een paar vrouwen. Een groet kon er bijna niet vanaf. Ook de boer die verkocht was nogal snauwerig en afgemeten. Maar tegen de tijd dat we weg liepen was er toch een gesprekje ontstaan, grappig...