Miskoop

Een tijdje terug kocht ik een bepaald merk deodorant in de aanbieding met de rode voordeelpas. Dat merk had ik al jaren niet meer gebruikt, sinds mijn tienertijd, al wist ik niet meer precies waarom.

De afgelopen weken merkte ik dat ik begon te ruiken. Zo'n penetrant oud-zweet-luchtje. Geen idee of anderen het roken, maar ik wel. Douchen hielp niet, het was er alweer zelfs voordat ik onder de douche vandaan stapte.  Deo hielp niet, ik rook alleen een ander geurtje door dat nare geurtje heen. En eigenlijk vond ik het maar raar, hier had ik anders nooit last van! (en zeg nou zelf, als je net gedouched hebt... dan hoort dat geurtje niet, toch?) Tot ik me ineens herinnerde: het begon toen ik merk x deo weer begon te gebruiken, en hoewel het toen niet zo erg was, als tiener ben ik er ook mee gestopt omdat die deo niet genoeg werkte! Toen weet ik het aan mijn tiener-puber-hormonen waardoor het vast erger was, maar blijkbaar ligt het toch echt aan wat anders. Een paar dagen geleden heb ik dus snel een ander merk deo uit de kast gevist, en sindsdien is het nare geurtje gewoon weg.

Ergens vraag ik me af of er niet meer mensen hier last van hebben. Bij geen een merk heb ik er last van, behalve bij merk x dus. Oh, en dat voordeel is dus ook wel weg: in plaats van een euro per bus heb ik nu twee euro voor nog geen bus betaald xD

Gezellig weg met z'n allen

Gisteren vroeg m'n moeder of ik vanavond mee kwam eten, en dan mee ging naar de Ikea. Tuuuuuuurlijk, gezellig!
Dat vonden een man in de parkeergarage ook. Wij rolden de auto uit (ja, zo'n grote, want m'n ouders hebben 5 kinderen en we waren allemaal mee). Hij kwam aanlopen, stond even verbouwereerd te kijken, en vroeg m'n vader: joh, hoeveel man gaat er nou in zo'n auto? Twintig????

Ik ging eigenlijk alleen voor een expedit-kastje, die ik trouwens nog in elkaar moet zetten, maar ik had even geen zin. Maar ik had ook nog steeds in mijn achterhoofd dat mijn eeuwenoude en verschoten fleece-deken ook wel eens vervangen mocht worden. En dat mijn ene dekbedovertrek bijna overleden was zo dun, maar dat dat ook nog wel even kon wachten. Dus toen ik en een ontzettend geweldig mooie plaid tegen kwam, wit met gebreide kabels... voor een prijs waar ik geen fijn materiaal voor kan kopen om het zelf te maken... wist ik al: die wil ik! Nu zit ik heerlijk onder mijn nieuwe dekentje te bloggen, en ik ben er heel blij mee =)
Vervolgens was er een ontzettend leuk dekbedovertrek in de aanbieding, die ik al vaker had zien liggen en die ik erg leuk vond. 6 euro was ik daar aan kwijt, en ik kan weer even vooruit.

Zo was ik toch nog een flink bedrag meer kwijt dan ik origineel kwijt zou zijn, maar inclusief een paar geweldige dingen die ik anders toch een keer gekocht had. Of een andere (en misschien wel duurdere) versie. En nu maar eens gaan knutselen aan dat kastje!

A Social Network Christmas

Merry Christmas and a Happy New Year

Ik wens iedereen prettige kerstdagen, en een gelukkig nieuw jaar. Dat we er met z'n allen iets moois van mogen maken!

Until it Sleeps

Vandaag was een volle dag, maar zeker wel een leuke dag.
Er was een hoop post, maar oh wat lekker als dat dan allemaal bezorgd is!

Daarna had ik met vrienden afgesproken in Utrecht. Eigenlijk om in een bepaald winkeltje te kijken dat alleen daar zit, maar omdat er mensen op tijd weg moesten waren ze daar al geweest voor ik aankwam. Want tja, ik was laat omdat ik eerst moest werken. Maar dat gaf niet, we gingen wat drinken en dat was gezellig. En nog wat drinken, en dat was ook gezellig. En ergens wat eten, en dat was ook... juist, gezellig. Ik moest nu toch echt beloven dat ik 7 januari naar een feest kom hoor, want dan gaan ze iets doen voor mijn verjaardag (op 8 januari)! Waarschijnlijk wordt dat iets in de richting van dat ik ergens op moet gaan staan en dat ze met z'n allen gaan zingen, of zoiets xD (Hoewel, ik bedenk ineens dat ik niet weet of ik wel durf. Iemand had het over een Engelse public school traditie dat ze je slaan met je verjaardag... nah, dat zal wel niet serieus bedoeld geweest zijn haha)

Onderweg terug in de bus kwam dit liedje langs op mijn mp3-speler. Ik vind het nog steeds zo fantastisch wat die mensen uit een paar cello's weten te krijgen! En ik droom er dus altijd weer bij weg. Enjoy :-)

Nieuwe schatten

Vandaag was een wat aparte dag op mijn stage. Ze hebben er namelijk een kerst-project-week. Mijn begeleider en ik zijn dus de hele dag bezig geweest kinderen te helpen met het maken van houten kerstboompjes, die ze mochten beschilderen, en versieren met glitters, papiertjes en pompons. Na elke 'ronde' van een paar uur lag dus het lokaal vol met glitters, papier, touwtjes en zaagsel, dat ze zelf op mochten ruimen. Zucht, steun, moet dat???? Ja dus.

Natuurlijk waren de rollertjes om de boompjes mee te verven vergeten van te voren in te slaan. Dus ik werd op pad gestuurd met geld en een omslachtige routebeschrijving, om ze in te slaan. Na een hele omzwerving vond ik ze, is helemaal goed gekomen - maar toen ik vertrok werden mijn ogen getrokken door iets anders... nooit geweten dat er bijna pal naast mijn stageschool een kringloopwinkel is! Daar moest ik na mijn stagedag heen!

Na daarstraks wat gesnuffel ben ik toch thuis gekomen met wat schatten. 2,40 euro was ik kwijt. Daarvoor heb ik twee prachtige blikken. En een Russisch icoontje, die erg in het oog sprong tussen alle rode kerstmannen, rode kerstballen en rode kerstslingers. Want ja, hij lag tussen de kerstspullen.

Nu heb ik eigenlijk al kerstvakantie, als ik het werken bij de post niet mee-reken. En ach, als student heb ik vakantie om bij te werken, toch? ;-) Zometeen ga ik gezellig bij mijn ouders eten (boerenkool, lekker!) en met broertjes naar 'Een huis vol' kijken. Lekker met broertjes dubbel liggen om die man die twaalf kinderen heeft, maar niet weet hoe de magnetron werkt xD

Kerstkaarten

Schattig zijn ze he, die hele, hele, hele kleine kerstkaartjes...
Maar man, wat een @#%$#% dingen om te bezorgen! Ze vliegen overal tussenuit, zitten overal tussenin, en als de ontvanger dan ook nog zo'n brievenbus met een klepje aan de achterkant heeft krijg je ze nauwelijks naar binnen...

Verder viel het bezorgen vandaag gelukkig mee, met mijn toch nog wat pijnlijke knie. Vanmorgen hoorde ik iedereen zuchten en steunen over hoe veel post er was vandaag, en degene die hier bezorgt zag ik vertrekken met 6(!!!) fietstassen volgeladen met post (gelukkig werden de tassen door iemand gebracht), dus ik hield mijn hart vast. Maar bij mij bleef het bij netjes twee tassen, die lang niet zo zwaar waren als vorige week (laat staan zo zwaar als donderdag, toen ik met fiets en al omkletterde, vandaar die nog steeds zere knie). Ik heb maar een paar buitjes over me heen gehad, waarvan na een paar minuten het eind al in zicht was, en een hoop zon om weer op te drogen. Dus.... ondanks de schattige, kleine kerstkaartjes, als het elke dat zo gaat als vandaag hoor je mij niet klagen!

Boeken

M'n huisje lag er al vol mee, en het lijken er steeds meer te worden. Een keer heb ik een hele doos vol gekregen, maar meestal gaat het niet zo hard. Vorig jaar kon ik een bedrag besteden bij bol.com, in mei kreeg ik er een paar in Londen, omdat ik mee ging op excursie met m'n stage zonder er iets voor terug te krijgen (duh, welke anglofiele student grijpt de kans om gratis naar Londen te gaan niet aan???), toen kreeg ex een bon voor de kringloop, terwijl er niets nodig was... (z'n dochtertje had ineens een kast vol kinderboeken, en ik had er ook een paar bij), in september was he boekenfestijn in Utrecht, en zo werd het steeds stukje bij beetje meer.

Mijn zogenaamde 'Mount to be Read', zoals het in bookcrossing-jargon heet, was dus al aardig. Toen gingen we met een meeting naar het boekenfestijn in Zwolle, en hoewel ik mezelf in kon houden, kwamen er toch weer  twee boeken bij. Dat was nog te overzien... tot ik weer als kerstpakket van mijn stage voor een bedrag boeken uit mocht zoeken. Weer twee boeken erbij, en dit keer zijn het een heel dik boek, en een boek dat niet heel snel schijnt te lezen... ach, m'n berg met boeken is weer een beetje hoger, voorlopig blijf ik lezen!

Lange dag

Vandaag heb ik een heeeeeeeele lange dag gehad. Om half 7 ging de wekker, om kwart over 8 was ik op mijn stageschool, waar ik gelijk van alles nog moest kopieren en printen en knippen en...

Vervolgens met een paar bruggers heel leuk memorie gespeeld met woordjes die ze hadden moeten leren. Fanatiek dat ze waren! (nu ik dit typ komt er gelukkig weer een glimlach op m'n lippen, die was daarnet even verdwenen.) Een derdeklas mocht ik een so laten maken. Pfffff dat was een hele klus, want ze waren DRUK. Er zat duidelijk wind in de lucht, maar dat zit er bij die klas altijd ;-). En uiteindelijk was de feedback die ik erover kreeg best goed! Na de rest van de stagedag ging ik even naar huis om te eten, en toen mocht ik terug komen, om bij de 10-minuten-gesprekken te zitten. Dus ja, toen ik om half 10 echt weer thuis was, tolde mijn hoofd.

Nou, dacht ik, ik ga nog even blogjes lezen. Om een kwartiertje geleden op dit blogje te lezen wat er zich tijdens mijn drukke dag in de rest van Europa afspeelde. Er knapte toch even iets. Op nu.nl las ik vervolgens over een baby die het voorval in Luik niet overleefd heeft, en een jongen van 15 en een van 17, (ongeveer) net zou oud als die broertjes waar ik eerder nog mee had lopen dollen... ik kreeg er kippenvel van. En zoals ik al ergens in een reactie schreef, soms zou ik het liefst onder een dekentje kruipen, en niets meer horen van de wereld om me heen. Maar ook dat zou niet goed zijn. Dus laat ik maar veel denken aan die leuke, fanatieke bruggers. En aan die drukke derdeklassers, wiens aandacht ik uiteindelijk toch te pakken kreeg. En laat ik er maar alles aan doen om hen, en in de toekomst meer leuke, lieve tieners, als fijne mensen de wereld in te sturen. Hebben we veel meer aan dan aan een dekentje, toch?

Opruimen

Ook ik ben er aan begonnen: opruimen. Ondertussen zit er alweer erg veel in mijn vuilniszak. Sorry mam, ook erg veel van die leuke knutselspullen die ik van jou kreeg - en waarvan ik weet dat ik er niets mee kan uiteindelijk. Nu passen alle knutselspullen bij mijn tafel weer in een tas, in plaats van 4 tassen. Dat scheelt al een hoop! Ook is er alweer veel oud papier weg.
Straks ga ik nog een paar boeken verspreiden voor bookcrossing, waarvan ik nu al weet dat ik ze niet lees. Scheelt weer ruimte!

Kettingkaart #134

Omdat deze kettingkaart zo ontzettend mooi versierd is (passend bij het plaatje op de voorkant ook), heb ik hem maar meegenomen naar mijn ouders om te scannen. Want hij is toch wel geweldig... =)

Filmpjes kijken

Gisterenmiddag waren de buren niet zo blij met mij en m'n vader.
Hij kwam langs met de boor. Om te zorgen voor een latje zodat de magnetron stevig staat... (ziet er geweldig uit), een kruidenrekje op te hangen, twee haakjes op te hangen, en ergste van alles: een ikea-canvasdoek-met-roze-rozen op te hangen aan de betonmuur waar mijn tafel tegen staat. Dat was even een hoop lawaai, gelukkig was hij zo klaar. (Bedankt pa, het ziet er nog steeds geweldig uit!)
Vervolgens ging ik bij mijn ouders eten. Voor het eten zaten broertjes en zusje (jongste is 14) Mary Poppins te kijken, en ik keek natuurlijk mee! Halverwege hadden we al de grootste lol, zo erg dat we tijdens het eten regelmatig eerst uit moesten lachen voor we weer een hap namen. Later op de avond hebben we nog een kerstfilm gekeken, zo'n hele flauwe Amerikaanse kerstfilm, vol kitsch lichtjes en versieringen, en een metershoge sneeuwpop op het dak. Natuurlijk kwam Santa ook nog even langs. En ineens besefte ik wat een geluk ik heb - als je al die verhalen hoort over dat in een gezin broers en zussen niet altijd goed met elkaar op kunnen schieten. Geluk, omdat ik zulke geweldige broertjes, en zo'n geweldig zusje heb. En al kibbelen we wel eens, we hebben het ook zo weer goed gemaakt. Ik word gewoon blij van mijn familie =)

Koud en moe, maar voldaan

Vanmorgen heb ik voor het eerst post rond gebracht. Het was eigenlijk best wel leuk om eindelijk weer wat te doen en zo geld bij te verdienen. Toen ik thuis kwam had ik het erg koud, dat dan weer wel, en ben ik gelijk even onder de douche gesprongen. Gelukkig hielp dat. Daarna warme anijsmelk gemaakt in mijn nieuwe magnetron, en toen was het helemaal goed! Die combi-magnetron haal ik er trouwens ongeveer uit met dit werk voor een paar weken, dus dat komt precies mooi uit. Hij stond al tijden op mijn verlanglijstje, en gisteravond moest het er maar eens van komen! Hij is eenvoudig, maar juist daardoor oh zo fijn. En ik loop ondertussen stuiterend en springend door het huis, omdat hij er eindelijk is. Ik koop niet vaak dure dingen, dus wat dat betreft moest ik gisteravond even slikken toen ik pinde. Maar nu hij er is word ik er helemaal blij van - en ik weet dat hij echt wel goed gebruikt gaat worden.

spaarprogramma's

En ik zei nog zo dat ik niets zou doen vanavond... Toch maar wat mailtjes geklikt. En ja hoor, ik zit weer aan de 1.000.000 parels, en heb uit laten betalen bij MM. Dit jaar zit ik daar dus al op 37,50. Met de 10,- van nucash is dat al bijna vijftig euro dit jaar voor een beetje klikken. (euroclix laat ik nog even staan dus)

Het is geen enorm bedrag, maar elk beetje is leuk ;-)

Hang-avondje

Na een lange stage-dag (inclusief overleg) doe ik vanavond even helemaal niets meer!
Zelfs in eten koken had ik even geen zin. Gisteren at ik al redelijk gezond - opgebakken nasi met verse prei er doorheen, erg lekker. Dus vandaag kon het makkelijk. Ik heb mijn, toch nog bewerkelijke, lekkere variant op patat ontdekt: opgebakken aardappelpuree! Simpel: kook een paar aardappelen, maak er puree van en bak dat dan op met wat olijfolie. Geraspte kaas er over... en klaar was Jantje! Het was relatief simpel (wacht tot de aardappels gaar zijn :-P) en toch erg lekker om iets warms te eten.

Over warm gesproken, ik besefte ineens dat ik kleding draag op moment waarmee ik nooit over straat zou gaan, maar eigenlijk vind ik het best een grappige combinatie. Een zwarte trui (zo'n lekker warme), een grijze legging met witte stipjes en blauwe bloemetjes (tja, spijkerbroek was daarstraks nat na het lopen in de regen) en zwarte, gebreide nep-uggs (sokken idem dito). Ooit riep ik luid dat ik NOOOOOOIT een legging aan zou trekken, en NOOOOOOIT (nep-)uggs. En eerlijk is eerlijk, buiten draag ik ze dus ook niet. (ja oke mam, ik geef toe, behalve die keer dat het ineens erg koud was en ik de auto kwam lenen, toen had ik die nepperts aan - maar toen ging ik ook alleen naar de A.ldi haha). Maar ik heb nu op de een of andere manier niet het idee dat ik er heel raar uit zie mocht er iemand ineens voor de deur staan of zo... apart eigenlijk.

Sinterklaas vieren

Ook ik heb gisteren sinterklaas gevierd, met mijn ouders, broertjes en zusje. Iedereen kocht voor elkaar cadeautjes van ongeveer 2 euro; het ging veel meer om de gezelligheid dan om de cadeautjes zelf. En gezellig was het! We hebben dubbel gelegen om gedichten (vooral die van oudste Broertje!) en andere dingen. En de cadeautjes zelf... Die waren eigenlijk ook veel leuker dan andere jaren, juist omdat we er meer naar hadden moeten zoeken.
Zo had ik van Zusje een paar ontzettend mooie kaarten gekregen - we zijn allebei gek op postcrossing en kaartjes. Nog een kleine foto-impressie van een paar cadeautjes die ik heb gekregen:

Sinter-papa heeft de kringloopwinkel ontdekt... en is thuis gekomen met een ontzettend geweldig sigarenblik!

Sinter-mama deed aan een leuke kaarsenhouder, hoe weet zij nou dat ik gek ben op kaarsjes ;-)

En Sinter-broertje bedacht dat ik nog een piek voor in mijn kerstboom nodig had. Natuurlijk moest toen gisteravond ook maar meteen de kerstboom(pje) neergezet worden!

Van oudste broertje kreeg ik hele mooie stof uit Afrika. Die zit nu even in de wasmachine op handwas, zodat hij niet afgeeft. (Net nu ik dat typ piept dat ding dat hij klaar is haha, zo maar even ophangen!) en ik kreeg engelenhaar voor in de kerstboom... dat moet ik ook nog ophangen, maar dan ergens anders xD

Oh, nieuwsgierig naar mijn gedicht? Lees en huiver...

Beste Jantine,

De goede sint kent je nu al lang
Jij bent voor de sint al lang niet meer bang
Al sinds jij bij mijn pieten ontdekte
Wat er aan de huid onder hun mouwen nekte
En sinds jij merkte dat die goede sint
Een vrouw was, dat was ook een hint.

Ook voor jou is de sint ver weg geweest
Hij is helemaal naar de andere kant van de wereld gesjeest
Nu denk je misschien: wat kan ik hiermee?
Nou, wat je zelf maar wilt, dus ole!
Doe er iets leuks mee of draag het zo
Of draag je kind erin, maar dat heeft nu even een no

Vriendelijke sintergroeten van de pietenbaas, zo dwaas

Sint Nicolaas

Nou, helaas Piet, ik heb voorlopig nog geen kindje. Dus de stof gaat mooi over de bank heen.

Blog bijwerken

Ik heb het in ieder geval door, hoe ik mijn andere blogjes onder de tabbladen krijg. En ik vind het ergens best leuk: dingen uitproberen, zodat ik mijn blog uit kan breiden en kan verbeteren. Aan de andere kant merk ik dat ik vaak ook niet genoeg geduld heb. Of misschien bang ben om dingen te veranderen die niet veranderd moeten worden.

Zo wil ik al lang een andere achtergrond. En ja, ik ben sites tegen gekomen met hele leuke achtergronden, en de html-codes daar dan van en zo. Echt hele leuke achtergronden, waarbij mijn vingers gaan jeuken om het ook uit te proberen. Maar dan kan ik vervolgens niet vinden hoe ik zo'n achtergrond op mijn weblog krijg!

Ach ja, ik ga dus nog even puzzelen. Als jullie mijn blog kwijt zijn, weten jullie hoe het komt xD Ondertussen kunnen jullie nu wel heen en weer klikken van hier naar mijn andere blogjes en terug.

Tijdschriften

Op de een of andere manier word ik er toch steeds door aangetrokken.
Vandaag weer. Moest even een paar boodschappen in huis halen (melk en prei, niet veel bijzonders dus) en ik liep langs het tijdschriftenrek. Toch maar even kijken...

Ik vind het leuk om door tijdschriften te bladeren. Maar als ik eerlijk ben, staat er vaak maar weinig in. Ja, dan is er een onderwerp op de cover die me aanspreekt, en dat stuk lees ik dan - maar vaak blader ik dan de rest maar even door. Columns sla ik bijna altijd over, ik heb dan geen zin in die succesvolle semi-bekende vrouwen die weer een stukje vertellen over hoe ze werk en gezin en nog een paar dingen zo goed (of eens wat minder goed, o jee) omhoog houden. Nou ja, in de libelles van mijn moeder lees ik ze soms wel, maar die krijg ik, dus die vallen voor mij niet onder de tijdschriften die ik koop. ;-) Voorlopig houd ik het dus op de gekregen tijdschriften, want om ze apart te kopen, en ze vervolgens alleen maar snel even door te bladeren, dat vind ik zonde van mijn geld!

Nog een leuk tijdschrift dat ik vroeger niet kon laten liggen trouwens, is de Flow. Ik word altijd aangetrokken door de plaatjes, het tijdschrift is ontzettend mooi vormgegeven. Tot ik tot de ontdekking kwam dat ik weer langs hetzelfde stuk bladerde, min of meer. Weer mindfulness, ja, dat weet ik nu wel hoor *zucht*. Oh, en ja, ik vind stickers ook leuk. Hmhm. Waar ik eerst bij het tijdschrift zin kreeg om zelf leuke dingen te gaan knutselen, merkte ik dat ik nu begon te denken: he, eigenlijk heb ik geen zin om te tekenen, er zijn al zo veel mensen die het doen en beter kunnen dan ik! Ach, waarom zou ik met stofjes aan de slag gaan? Er zijn al zo veel mensen die... laat maar. (mag ik trouwens zeggen dat ik de achtergrond van de header wel verdacht veel vind lijken op die leuke papiertjes bij de A.ction vandaan die ik hier heb liggen? Dus niets duur design waar ze het steeds wel over hebben.)

Vanmorgen keek ik eens even naar al die tijdschriften. Waar eigenlijk niets interessants in stond, en allemaal weer dezelfde verhalen. En ik liep door, en keek uit naar het opstarten van mijn computer, om allemaal leuke blogjes te gaan lezen. Van echte mensen. Van weblogs die ik volg, en die ik zelf uitgekozen heb, in plaats van de redactie. Dat leest een stuk leuker vind ik. :-)

Sinterklaaspakket

Vroegah, toen wij thuis woonden, kregen we elk weekend iets in onze schoen. Of later, toen we onszelf daar te groot voor vonden, lag er 's avonds ineens iets in ons bed. Nu oudste Broertje, Zusje en ik op onszelf wonen, gebeurt dat niet meer zo. Ik slaap sowieso niet meer bij mijn ouders. Jongste Broertjes krijgen natuurlijk nog wel elk weekend iets.

Nou had mijn moeder iets leuks gelezen in het AD. Achteraf heb ik het zelf ook ergens gelezen. En blijkbaar dacht ze: laat ik dat doen in plaats van de sinterklaas cadeautjes in de schoen/het bed: een sinterklaaspakket! Daar kwam ik achter toen ik vanavond de auto leende, ik kreeg een tas vol lekkere en fijne spullen in mijn handen gestopt!

Dingen als pannenkoekmix, hagelslag, bruine bonen en een blik gesneden champignons, maar ook een kaars en een bloembol... Het leuke is dat het rood-wit van de verpakkingen ook nog eens heel leuk bij Sinterklaas past ;-) Bij het uitpakken voelde ik me in ieder geval even heel erg rijk, met al dat lekkers! En ik heb in ieder geval een goede voorraad voor als het toch nog eens een strenge winter wordt dit jaar. (Al zal ik gelukkig ook naar buiten komen als er twee meter sneeuw ligt, vanaf mijn balkon, dusz...)

Why people don't like Christians

Anderhalf jaar geleden zag ik pastor Bob Beeman op een metalfestival.

Rare combinatie, een pastor op een metalfestival? Misschien.

Nou scheelt het dat dit een christelijk metalfestival was,

en pastor Bob een metal-dominee.

Hij bleek een geweldige man te zijn, met een erg warme persoonlijkheid.

En (in tegenstelling tot heeeeeel veel pastors in een bepaalde hoek van de Amerikaanse kerken)

hij had ook echt wat te vertellen!

Nieuwsgierig geworden?

Vandaag was zijn dagelijkse podcast toch wel weer erg interessant.

En ja, zoals hij in het filmpje praat, alsof hij het precies tegen jou persoonlijk heeft

zo praat hij in het echt ook.

Gedoe met de trein

Vanmiddag moest ik terug naar huis vanaf de Uithof. Toen ik daar zat hoorde ik al iemand noemen: he, in Zwolle is er een aanrijding met een persoon. Eenmaal op Utrecht CS aangekomen bleek het bij Veenendaal ook raak, de treinen reden maar tot Driebergen.

Lang verhaal kort, ik ben in de trein naar Driebergen gesprongen en heb in totaal 3 uur gedaan over een reis waar ik normaal 1 uur over doe. Er schijnt nog ergens zo'n aanrijding met persoon geweest te zijn, en omdat ze daardoor niet zeker wisten dat er geen seinstoring was of zo, ging de trein ook nog eens kruipend over alle spoorwegovergangen. Tel daar de extra tijd bij op van het een half uur op de bus wachten terwijl ik normaal al in Veenendaal in had gestapt en met 5 minuten thuis was geweest... en dan nog een lange, lange tijd in de bus zitten. Wel een mooi stuk in de bus, dat moet ik toegeven.

Broertje is weer thuis!

Vandaag ben ik de hele dag op pad geweest. Nou ja, echt op pad niet, maar ik werd wel al om half 8 opgehaald door mijn ouders om naar Schiphol te gaan, waar mijn broertje zou landen.Gisteren is hij vertrokken uit Zambia.

Na anderhalf uur op het vliegveld gingen we, met broertje er deze keer bij, weer terug naar ons dorpje, waar ik gezellig de rest van de dag bij mijn ouders ben geweest. Soms minder gezellig omdat ik voor morgen een boek uit moest hebben. Gelukkig is de rest wel gewend dat ik zit te lezen, zeker als het een leuk boek is als Bridget Jones's Diary. Nou, ik heb hem dus uit gekregen, met gemak, terwijl broertje even bij sliep. Het schijnt niet zo lekker te slapen in een vliegtuig.

Nu ben ik weer thuis, en zit ik lekker onder een fleece-dekentje. Na twee dagen afwezigheid en een nacht tussendoor was mijn appartementje toch aardig afgekoeld.

Postcrossing meeting

Moniek, ik heb je foto geleend... hoop dat je het niet erg vindt ;-)

foto van mdkrouwel.blogspot.com

Ja, die ene met dat bruine vesten die paarse sjaal, dat ben ik...

Vandaag hadden we een postcrossing-meeting. Mijn eerste meeting - nou ja, niet mijn eerste meeting whatsoever, maar mijn eerste meeting van dit forum. En wat was het gezellig!

In Amersfoort kwam ik Moniek al tegen. Vervolgens vonden we in Zwolle de rest van de groep. Natuurlijk zijn we druk geweest met het bevolgen van de vele winkels waar ze kaarten verkochten - om andere klanten te horen zuchten: wat is het druk! Ja, vind je het gek, met zo'n 30 kaartjes-verslaafden die elkaar druk de leukste kaarten aanwijzen. Ik ben thuis gekomen met 17 kaarten, en als ik het zo hoorde om me heen valt dat nog mee.

Natuurlijk hebben we ook iets gegeten, en ondertussen verschillende kaartjes beschreven. Ik kan me het eerste kaartje (een zgn. official, waarbij mijn adres getrokken was door het postcrossing systeem) herinneren dat op zo'n meeting geschreven is. Dan krijg je ineens een kaartje waar een hoop postcrossers hun naam op hadden gezet. Zo leuk!

We zijn ook nog even langs het boekenfestijn geweest. Daar heb ik me gelukkig in weten te houden, anders was het de rest van de maand droog brood geworden...

Vangelis en Ithaka

Prachtige muziek, toch?
Ik kwam er eigenlijk weer op omdat op een forum iemand een mooi gedicht plaatste. Iemand anders kwam met een link naar youtube, waar Sean Connery dat gedicht voorlas, met Vangelis op de achtergrond.
Het blijft mooi...

Om dit gedicht ging het:

Ithaka

Als je de tocht aanvaardt naar Ithaka
wens dat de weg dan lang mag zijn,
vol avonturen, vol ervaringen.
De Kyklopen en de Lastrygonen,
de woedende Poseidon behoef je niet te vrezen,
hen zul je niet ontmoeten op je weg,
wanneer je denken hoog blijft, en verfijnd
De Kyklopen en de Laistrygonen,
de woedende Poseidon zul je niet treffen
wanneer je ze niet in eigen geest meedraagt,
wanneer je geest hun niet gestalte voor je geeft.

Wens dat de weg lang mag zijn.
Dat er veel zomermorgens zullen komen
waarop je, met grote vreugde en genot
zult binnenvaren in onbekende havens,
pleisteren in Phoenicische handelssteden
om daar aantrekkelijke dingen aan te schaffen
van parelmoer, koraal, barnsteen en ebbehout,
ook opwindende geurstoffen van alle soorten,
opwindende geurstoffen zo veel je krijgen kunt;
dat je talrijke steden in Egypte aan zult doen
om veel, heel veel te leren van de wijzen.

Houd Ithaka wel altijd in gedachten.
Daar aan te komen is je doel.
Maar overhaast je reis in geen geval.
't Is beter dat die vele jaren duurt,
zodat je als oude man pas bij het eiland
het anker uitwerpt, rijk aan wat je onderweg verwierf,
zonder te hopen dat Ithaka je rijkdom schenken zal.
Ithaka gaf je de mooie reis.
Was het er niet, dan was je nooit vertrokken,
verder heeft het je niets te bieden meer.

En vind je het er wat pover, Ithaka bedroog je niet.
Zo wijs geworden, met zoveel ervaring, zul je al
begrepen hebben wat Ithaka's beduiden.

K.P. Kavafis

Jeugdsentiment

Mijn opa had het wel eens over een opname, waar zijn vader op te horen is.
Nou moet je weten dat ik een halve Scheveningse ben. Toen ik klein was, kwam ik nog wel eens op Scheveningen, als mijn overgrootouders jarig waren bijvoorbeeld. Daar werd ik blootgesteld aan het geweldige Scheveningse dialect. En hoewel ik het zelf niet kan spreken, klinkt het nog steeds erg vertrouwd. Op de opname hoor je een paar Scheveningse mannen (waaronder opa dus) praten. En bij mij komen dus gelijk beelden naar boven van verjaardagen, waar bijna iedereen Schevenings met elkaar zat te praten. Een paar vrouwen in dracht bij elkaar... Bij de andere overgrootouders gebeurde het nog wel eens dat ik als klein kleutertje niet mee naar huis wilde, en dan mocht ik bij oma onder haar schort verstoppen.
Nieuwsgierig hoe dat klinkt dan? Hier kan je het horen. Ik droom nog even verder over de tijd dat ik een klein meisje was, die laat op mocht blijven omdat we weer naar Scheveningen gingen.

foto van www

Na meer dan een jaar...

Nee, hoor, ik stop niet, het begint eigenlijk net leuk te worden ;-)
Maar vandaag besefte ik ineens dat mijn blog al meer dan een jaar bestaat! Om precies te zijn, 24 september 2010 schreef ik mijn eerste stukje. Nou vind ik zelf 2010 niet helemaal meetellen hoor... Ik begon in het Engels, en had dat jaar nog geen volgers. Lezers durf ik niet zo hard te zeggen, maar ook die waren over een maand op een hand te tellen (terwijl ik voor vandaag de teller al op 54 zag staan daarnet, word er spontaan verlegen van!)

Vandaag is het vooral een mistige dag hier. En niet alleen hier als ik de radio mag geloven. Onverwacht was ik vandaag thuis, heel lekker op zich, maar wel met een watterig, duffig hoofd en na een nachtje weinig slaap. Maar goed, heb daarstraks al even bij geslapen ;-) Is wel zo handig als ik straks een beetje fris bij de verjaardag van mijn oma wil zijn. En ik heb film zitten kijken: Julie & Julia. Dat was ik gisteravond eigenlijk al van plan, omdat m'n vader 'Out of Africa' aan had gezet, ook met Meryl Streep. Was er helemaal voor in de stemming dus, maar net aan de late kant weer thuis om een hele film te kijken, en stiekem ook te gaar. ?Zojuist heb ik Amelie aangezet, maak gewoon een gezellige-film-marathon van mijn onverwachte thuis-dag...

Suikerverslaving

Ik merk het de laatste maanden bij mezelf: ik heb een suikerverslaving. Misschien geen enorme, maar toch. Misschien is het ook een gewoonte om iets 'zomaar' in je mond te kunnen stoppen.

Heb ik al verteld dat chocola mijn favoriete verslaving is?

Voorbeeldje: zojuist merkte ik dat ik geen zoetigheid in huis heb. Nou ja, die m&m's dan, maar die wil ik nog even laten staan. En wat snoepjes die ik niet heel erg lekker vind.
Mijn eerste reactie was: nog even snel naar de winkel, om wat snaai in huis te halen. Maar ik doe het niet. Want eigenlijk heb ik het gewoon niet nodig, dus waarom zou ik? Ik heb hier anderhalve kilo appels liggen, als ik tussendoor iets wil eten doe ik maar gezond. Ongemerkt gaat er namelijk toch al snel aardig wat van het boodschappengeld in lekkere dingen zitten, en dan heb ik het nog niet eens over dat het niet goed is voor me. Ik kon de afgelopen jaren mopperen op een zeker persoon die zo veel geld uitgaf aan lekkers, en die zo nodig altijd iets in huis moest hebben. Tja, en hoewel een deel van de slechte gewoontes zo wel aangeleerd zijn bij mij, wil ik zo niet worden. Ik wil graag mezelf gezond houden (voor zover ik dat zelf in de hand heb natuurlijk), en mijn portemonnee ook. Het geld voor de lekkere snaai geef ik sowieso liever uit aan iets waar ik meer aan heb, iets dat niet na een paar happen weg is.

mmm als die hier hadden gelegen...

Zo, na een peptalk stukje van en voor mezelf, ga ik er dus aan: geen zoetigheid meer in huis halen. Ben heel benieuwd of dit gaat lukken. Want ik weet van mezelf: als ik het niet in huis heb, eet ik het ook niet. En als ik het wel in huis heb, pak ik het veel te snel wel. Zo, en nu naar mams waar ik vanavond mee zou eten, kijken of zij nog iets zoets in huis heeft ;-) (Nee hoor mam, geintje, als ik in je kasten zit mag je slaan haha)

Jake in Zambia: Livingstone

Jake in Zambia: Livingstone: Hoi allemaal, Ik ben ondertussen veilig in Livingstone aangekomen. Dinsdag was mijn afscheidsdienst voor Serenje, en die was erg mooi. Ik ...

Met Broertje in verweggistan gaat het dus goed gelukkig. Nog maar ruim een week en hij is weer thuis!

plaatje van www

Zelf appelmoes maken

Als kind vond ik het geweldig als mijn moeder zelf appelmoes maakte. Omdat dat in mijn beleving niet heel vaak gebeurde (meestal kregen we gewoon uit een pot haha) dacht ik dat het wel heel moeilijk zou zijn. Want zelfgemaakte appelmoes was zo veel lekkerder dan uit de winkel!

Toen mijn moeder daarstraks opmerkte dat ze wat appels met plekjes had en dus appelmoes ging maken, bedacht ik dat ik zelf ook nog een paar gerimpelde appels had liggen. Dus vroeg ik haar, is dat nou moeilijk, appelmoes maken. Ze had het me zo uitgelegd - nee dus, niet moeilijk. In feite gewoon de appels koken met een klein laagje water (eerst schillen en in stukken snijden natuurlijk), suiker en kaneel bij en tegen het eind glad maken met de staafmixer. Dat moest ik natuurlijk gaan proberen!

Dus ik schilde mijn drie appels, sneed ze aan stukken, en deed ze met wat water in een pan. Nooit geweten dat gerimpelde appels zo lastig schillen trouwens haha.

Ook de suiker en kaneel zette ik klaar, om er bij te doen als de boel ging koken.

Zien jullie dat? Het kookt echt! Of, zoals broertjes zouden roepen: 'Ameeeeeezing, it's alaiiiiiive! It's alaiiiiive!'

Nog een blik op het goedje voor het is ingekookt en gepureerd. Dat bruinige is de kaneel, dus nee, ik liet het niet aanbranden onder het foto's maken...

Met die drie appels werd het precies een leuke portie appelmoes voor een persoon. Natuurlijk moest ik het 'opdienen' (voor mezelf, jaja) in een bijpassend emaillen schaaltje. Geen idee meer hoe ik daar aan kom trouwens, ik heb er twee. In de andere zitten nu blauwe, groene en rode euroshopper m&m's. Soms doe ik net of het al kerst is. Maar goed.

En toen kon het gegeten worden. Het was best lekker, dus mijn appelmoes-experiment is gelukt!
Waarschijnlijk is normaal appelmoes uit een pot goedkoper, maar dit is goed om te onthouden voor als ik weer mijn appels te lang laat liggen. (Mam, ik beloof plechtig dat dat niet te vaak zal zijn, en dat ik braaf fruit zal eten.)

Buzzer - philips sonycare

Jaaah, stuiter stuiter stuiter, ik kon voor het eerst met zo'n buzzer-actie meedoen! Of ik een paar weken een pilips sonycare uit wilde proberen. Prima.
Nou, zaterdag kreeg ik hem, en straks gaat hij weer op de post terug. Geef mij maar mijn gewone tandenborstel, wat een onding is het zeg! De frequentie is zo 'raar' dat ik bij het tandenpoetsen steeds de neiging krijg het ding snel weer uit mijn mond te trekken omdat het eng voelt. En dat in combinatie met een eng tandarts-boor-geluid, brrrrrr.... Komt nog bij dat na het poetsen (precies twee minuten, en dan stopt hij er zelf mee!) mijn tanden bijna viezer voelen dan voor het poetsen. Ik krijg ze in ieder geval lang niet zo schoon als met mijn oude vertrouwde borstel.

Voordelen zitten er ook wel aan hoor, al zijn dat dingen waar ik geen tandenborstel voor koop. Er zitten allemaal verschillende 'standen' op (zelfs een massagestand) voor bij het poetsen. En een lampje dat aangeeft hoe veel batterij hij nog heeft, en een uberhip doosje voor als je op reis gaat.

Tja, als mijn tanden er nou ook nog schoon van waren geworden... maar nee, helaas, die 6 weken gaan hem dus echt niet worden, dan is mijn gebit vernaggeld. Sterker nog, ik haal de week niet eens.

Sinterklaas

Had ik al verteld dat ik zaterdag met vrienden (en m'n zusje) naar de intocht van de Sint hier op het dorp ging? Volgens mij niet he?

Kijk, het is Zwarte Piet

Foto's heb ik te danken aan vrienden met fototoestellen (het komt uit het Oosten en het loopt continue met een camera. Is het een Jappanner? Nee, het is Bulgaar Bobby, de vriend van die leuke knul met baard die achter Piet staat)

Waar is toch de hoofdpiet???

Even voor de duidelijkheid, dit is dus bij het kasteel van mijn dorpje.=) Met zoiets als Sinterklaas is een kasteel in de buurt toch wel geweldig!

Sint, we hebben de muts van hoofdpiet gevonden =)

(niet geschikt voor kinderen) Sint wordt hier gespeeld door een oud-leraar van de basisschool. Die speelde altijd al Sint op de scholen, en nu dus ook bij de 'echte' intocht. Hij doet het geweldig!

En lach!

En daar nog even een foto van ons hele 'groepje'. Gezellig zijn wij he?

Ontzettend leuk!

Loop je ergens te wandelen op de Ginkelse Hei in Ede...

plaatje van www

En dan hoor je ineens muziek. Eerst dacht ik dat middelste Broertje een muziekje op zijn telefoon had aangezet, dat doet hij wel vaker. Maar nee, er liep echt iemand doedelzak te spelen op de hei! Niet precies zo, maar dus wel daar ergens:

(pssst naar aanleiding van het filmpje... stiekum heb vind ik mannen in uniform natuurlijk best leuk stoer xD )

Filmpje

Broertje heeft Lucky tv ontdekt, en stuurt regelmatig filmpjes door die hij grappig vindt. Dit filmpje, doorgestuurd door een lieve, maar blijkbaar toch wat maatschappijkritische tiener, wilde ik toch eens hier neer zetten. Ooit beseft hoe raar reclames kunnen zijn?

In de brievenbus

Een mooi kaartje krijgen is altijd leuk. Helemaal als het het eerste postcrossing kaartje is dat iemand gestuurd heeft. Nou komt deze helemaal uit China, het is de eerste, en ik vind hem helemaal geweldig!

Volgens het meisje dat hem stuurde,dragen de meisjes een 'cheongsam', dat was populair in China tussen 1900 en 1940. wikipedia uitleg cheongsam

sssssssht

Ik ben aan het leren, dus niet storen!

plaatje van www

Stamppot

Vanavond staat er andijvie stamppot op het menu. Met verse wordt, met korting gekocht bij de A.ldi vanmiddag. Heerlijk! Ik merk dat ik met zulk grijs weer als vandaag eigenlijk gewoon zin heb in de 'gewone', gezellige huishoudelijke dingetjes. Aardappels schillen, stamppot maken... en kijken hoe ik goedkoop mijn huisje gezellig kan maken.

Zo steek ik weer kaarsen aan (ja mam, het tafeltje waar ze op staan heb ik leeg geruimd, dus is niet gevaarlijk) die ik al had. Straks als deze op zijn heb ik nog ladingen waxinelichtjes, dus ik kan vooruit. Er ligt een mooie kaarsendover bij, zo'n ouderwetse, die ik een keer kreeg. Verder, hij staat er nog niet, maar na twee jaar heb ik eindelijk een kerstboompje gekocht bij de A.ction met een paar rode ballen erbij. De afgelopen maanden heb ik al leuke, rode bloemen gehaakt die er ook in kunnen. Als de groene linten daar aan zitten om ze op te hangen komen ze op mijn andere blog, beloofd. Ik besefte daarstraks toen ik de ballen weg legde dat ik nog een paar hele leuke winter-kerst-decoraties heb liggen.

Nu ga ik eerst maar eens even kijken of de aardappels bijna klaar zijn, en hoe het met mijn worst gaat. En ik zit te bedenken dat ik mijn fleecedekentje straks weer over de bank drapeer, in plaats van hem in een hoekje gepropt te laten liggen. Mischien dat ik er straks weer lekker onder kruip.

Hoofd omhoog, Hart naar boven!: Give-away!

Hoofd omhoog, Hart naar boven!: Give-away!: Besparen voor dummies, misschien kan ik er wel wat mee - of iemand anders in mijn omgeving ;-) Het lijkt me in ieder geval een heel leuk boek.

Om in slaap te vallen

En om het af te leren nog maar een muziekje.
Deze kwam ik daarstraks tegen. Ik had het met iemand over hoe klassieke muziek gebruikt kan worden bij metal, en ik was eigenlijk zoekende naar een nummer van Saviour Machine waarbij ze de Moonlight Sonata van Beethoven gebruiken. Die heb ik niet kunnen vinden, maar stiekem is dit nog veel mooier.

Muziekje bij

Soms ben je gaar en het helemaal zat, en dan is het heerlijk om muziek aan te zetten waar je bij mee kan bleren. (In gedachten dan, anders krijg ik hier waarschijnlijk ruzie met de buren, want als ik me bler gaat dat behoorlijk vals!)
Zo'n dagje had ik vandaag. Druk weekend gehad, heen en weer rennen van toetsen op vrijdagmiddag tot 6 uur naar een (helemaal te gek) festival. Laat thuis komen met een loge - was erg gezellig, samen brak wakker worden met een hoop koffie - en dan op zaterdag de verjaardag van mijn allerliefste en allergeweldigste zusje. (Voor de mensen die regelmatig mijn blog lezen en kunnen rekenen: ik heb dus inderdaad twee broertjes en een zusje die elk precies 8 dagen na elkaar jarig zijn. Dan ben ik er nog in januari, en een anderbroertje in mei.)

Gisteravond was ik dus al moe, en vervolgens sliep ik ook nog slecht vannacht. Ik lag steeds wakker, of werd na een (half) uurtje slaap weer wakker. Bij elkaar heb ik misschien 5 uur slaap gehad. En ja, zometeen kruip ik er dus weer lekker in! Maar dan is het ook heerlijk om even weg te drijven met vertrouwde muziek. Voor mij was dat nu even Guns 'N Roses. Dat is muziek die mijn oom veel draaide vroeger, en op de een of andere manier associeer ik het met zijn verjaardagen, in augustus. Waarbij ik als klein meisje bloemen plukte in de tuin van opa en oma, en als ik moe werd ergens onder een deken op een stapel kussens gelegd werd. Zodat ik in slaap kon vallen, maar voor mijn gevoel er wel bij was. Fijne herinneringen dus, die deze muziek oproept. Zojuist werd ik weer aan de band herinnerd door iemand, en dan vooral aan dit nummer. Het is ontzettend droevig, maar oh zo mooi.

Heb ik trouwens al wel eens verteld dat ik door Oom heb geleerd dat metalheads en langharig 'tuig' lief en knuffelig en tof zijn?

Oh, en toch ook nog maar even een muziekje van een van de bands waar ik vrijdagavond bij stond, als contrast. Niet aanklikken als je niet tegen herrie kunt, maar het was dus gaaf om bij te staan! (Broertjes, jullie mogen heus een keer mee van mij.)

Een klein stukje van mij...: Smoesjes! GIVE AWAY!!!

Een klein stukje van mij...: Smoesjes! GIVE AWAY!!!:

Als er boeken weg gegeven worden, sta ik natuurlijk vooraan. Of in ieder geval ergens in de rij ;-)

Tegelspreuk

Omdat ik het zo onzettend leuk vond, doe ik ook mee met de tegelspreuken. Het idee komt hier vandaan.

Ik vond deze erg grappig. Want aan bomen hangen ook lieve beukennootjes en kastanjes en zo... Wie gaat er mee aan bomen hangen?

plaatje van www

Wil je ook een tegeltje maken? Op http://metbrocantlabel.blogspot.com/ staat hoe het moet.

Nanowrimo

Nanowrimo staat voor national novel writing month.
Vorig jaar heb ik een poging gedaan hier aan mee te doen. Het is me toen niet gelukt, maar ik vond het wel erg leuk - helemaal omdat ik al jaren (zo'n 15 jaar of zo?) roep dat ik later schrijfster wil worden... Dus dit jaar doe ik gewoon weer een poging! Geen idee of het nu wel gaat lukken om in een maand tijd aan de 50.000 woorden te komen, maar ik doe mijn best. En ik zit al op de 829 woorden nu, dus ik voel me heel actief.

Stom ov en stage...

Vanmorgen kwam ik tot de conclusie: ik pak als het even kan gewoon de fiets. Het ov is niet te vertrouwen.
Vlak voor mijn huis stoppen normaal twee bussen, en met allebei kan ik de trein naar Utrecht halen. Als de ene niet op komt dagen, kan ik normaal gesproken de andere pakken, niets aan de hand. Vanmorgen dus niet: ze kwamen allebei niet, ik miste mijn trein. Fijn!!! niet dus! Er is geen man overboord, maar ik heb wel 20 minuten staan wachten voor niets. Eigenlijk was het plan om nog even wat te gaan doen op de HU voor we straks een klassenuitje hebben, maar dat kan ik nu beter thuis doen.

Vervolgens kreeg ik ook nog een leuke mail van mijn stagebegeleider. Dat hij teveel hooi op zijn vork genomen had, en mij niet verder kon begeleiden. Er kwam wel direct een telefoontje achteraan van degene die de stages regelt op mijn stageschool, dat ik morgen gewoon verwacht wordt, en dat ze wat gaan regelen. Dat de begeleider het niet kan maken mij zomaar weg te sturen, helemaal niet zonder met hem en de teamleider te overleggen. Maar ik zit er toch over in: heb ik eindelijk een stage, krijg ik dit! Ik heb er op zich wel vertrouwen in dat het goed komt, maar ik baal. Het komt allemaal tegelijk vandaag!

plaatje van www

Voor mijn andere broertje

Deze tijd van het jaar is ontzettend leuk. Broertje, Broertje en Zusje zijn namelijk allemaal 8 dagen achter elkaar jarig (andere Broertje in mei, en ik in januari, om de boel nog een beetje te spreiden).
Dus vandaag is het weer zo ver, tijd voor feest! Al zit Broertje zelf helemaal in Zambia (waar hij naar de dierentuin dacht te gaan, Mams en ik bedachten dat hij wel eens op safari zou kunnen gaan... Broertje is soms wel erg schattig, dierentuin in een land waar de beesten in het wild lopen... kom nou)
Dus Broertje, voor jou ook een mooi plaatje, zodat je daar ver weg kunt zien dat ik aan je verjaardag dacht.

Deze omdat hij wel stoer is (als ik het geld had gehad, had je er echt een gehad. Nu zal je het in het echt met iets eenvoudigers moeten doen, gelukkig heb je er al een.

En een bloemetje erbij, om je verjaardag op te fleuren.

GEFELICITEERD!!!!!!

Stukje bij beetje inrichten

Toen ik hier twee jaar geleden ging wonen, kreeg ik een aantal meubels van mijn ouders mee. Zoals die leuke buffetkast met al die boeken er in ;-) die dus ontzettend leuk staat bij mij thuis.

In mijn slaapkamer staat nog hun oude dressoir. Op zich heel makkelijk voor wat extra kastruimte, al merk ik wel dat hij steeds meer een sta-in-de-weg begint te worden. Want door de openslaande deurtjes kunnen mijn andere meubels maar op 1 manier neergezet worden. En dat terwijl ik er bijna niets in bewaar.

Voor de mappen achter een van de deurtjes wil ik zo'n kastje met blokken halen bij de I.kea. In een van die blokken kan dan gelijk een leuke doos of mand voor de losse troepjes in de laatjes. Kost me veel minder ruimte die ik niet nodig heb, lijkt me. Deze kast gaat eerst maar eens op m.arktplaats, ben benieuwd hoe dat gaat lopen!

Volle Vrijdag

Vandaag probeer ik nog zo veel mogelijk aan mijn studie te doen. Op de een of andere manier is het niet makkelijk, concentreren met dit lekkere weer. Het liefst was ik naar buiten gerend en had ik een stuk gelopen. Maar goed, sommige dingen moeten gebeuren... en vanmiddag ben ik ook al druk met andere dingen.

Verder, ligt het aan mij of zijn de vliegen wel heel erg irritant vandaag? Ze vinden het leuk om op het beeldscherm van mijn laptop te gaan zitten, zodat ik ineens iets net niet meer zie of kan lezen. Om vervolgens flink zoemend rondjes om mijn hoofd te gaan draaien of zo. Kunnen die beesten niet gewoon verdwijnen???

Nou ja, na mijn 'rant' ga ik maar weer verder werken. Hopend dat het allemaal nog goed komt (vast wel!)

plaatje van het www

Happy Birthday Brother!

Vandaag is het feest, want mijn jongste broertje wordt 14.
Broertje, omdat je zo geweldig bent, en auto's zo fantastisch vindt, heb ik toch een leuk cadeautje voor je! Bij deze:

Straks krijg je natuurlijk je echte cadeau. Tot die tijd mag je het met dit plaatje doen. En een eervolle vermelding op mijn blog.

I'm washing in the rain!

Vanmorgen was de lucht stralend blauw. Snel deed ik mijn dekbedovertrek in de wasmachine - mooie gelegenheid om die lekker buiten te laten drogen, dacht ik!

Nou ja, voor een groot deel klopte dat ook wel. De hele morgen hing hij buiten op het droogrekje, op mijn postzegeltjesbalkon. Het was koud, maar zonnig, en het droogde prima. Tot ik kwart voor 1 bedacht dat ik toch even naar de A.ldi een dorp verderop moest, want ik had nog steeds geen spinazie in huis. Zou ik gaan fietsen? Ik keek naar buiten, en zag in de verte toch wat dreigende wolken. Nee, fietsen werd hem maar niet, en mijn aardig drogende overtrek ging voor de zekerheid toch naar binnen voor ik weg ging.

Tien minuten later zag ik tot mijn grote opluchting de bus aan komen rijden, want het bushokje is alleen een paal geworden zonder afdak. De donkere wolken waren in een rap tempo mijn kant op gekomen, en begonnen harde regen en hagel over mij uit te gieten. In de drie uur daarna is het nauwelijks meer droog geweest.

Aan de ene kant is het jammer dat mijn dekbedovertrek straks niet meer echt naar buiten drogen ruikt. Aan de andere kant vind ik dit weer ook geweldig... Het heeft iets stoers, zoals de regen en hagel neergutst, en het zo af en toe dondert in de verte. Ook de wind die in de buizen van de afzuiginstallatie tekeer gaat vind ik eigenlijk wel leuk. En die oranje blaadjes die ik uit mijn raam zie steken zo mooi af tegen de donkere wolken...

MP3-speler

Wie irriteert zich er niet aan, die mensen in het openbaar vervoer die met oordopjes in zitten? Ehm... ik geef toe, ik niet. Ik ben vaak juist een van de boosdoeners, en als ik iemand met dopjes zie, denk ik: oh ja, ding opladen. Ik ben trouwens niet zo'n stiekemerd met dopjes hoor, zo'n type waar je tegenaan praat om alleen een wazige 'huh-wat-zeg-je'-blik terug te krijgen. Ik wil mijn muziek (lees: metal-herrie, maar ook Enya en zo) mooi kunnen horen, dus ik heb een koptelefoon. Een grote. En ik ga er vanuit dat als iemand iets tegen me wil zeggen, ik wel een por krijg. (Gewoon doen hoor, ook ik vind een praatje gezellig, maar ik luister liever muziek als ik naar sjacherijnige gezichten in de bus kijk, dan hun gezucht ook nog te moeten horen... vandaar dat ding op mijn hoofd)

Nou was ik de laatste anderhalf jaar minder erg, juist door dat opladen. Mijn oude mp3-speler werd slechter, en ik kocht een nieuwe. Man oh man, wat een ramp was dat. Shuffelen deed dat ding niet, en elke keer als hij werd opgeladen begon hij de muzieklijst van voor af aan. Wat dus elke keer was als ik op school aankwam dan wel thuis kwam. Ik bleef aan het opladen, en door scrollen omdat ik de muziek, om weer op te moeten laden. Knopjes braken af, er zat geen toetenblokkering op zodat hij in mijn zak of tas van alles deed, geen schermpje waarop ik kon zien wat hij deed of hoe veel batterij ik nog had. Grootste miskoop van mijn leven dus. Na een maand of twee moest ik het toch maar weer doen met het gezucht om me heen, want ik gaf de moet op. Bij ex-frumpie vandaan hoefde ik toch niet zo ver te reizen. Maar nu ik weer langer in de trein zit, begon ik toch mijn muziek te missen! Heerlijk met die koptelefoon op mijn hoofd, ogen dicht, even niets meer hoeven in de trein. Ik deed een dappere poging mijn mp3-speler weer op te laden, maar op de terugweg naar huis was hij alweer leeg. Bummer.

Lang verhaal kort, ik was het zo zat dat ik toch een nieuwe heb gekocht. De goedkoopste van allemaal, maar toevallig van hetzelfde merk en type (alleen nieuwere versie) wat ik vroegah ook had - en waar ik altijd zo ontzettend blij mee was. Vandaag kwam hij binnen... Hij is stevig, het verschil met de andere merk je gelijk. De knopjes doen wat ze moeten doen, zachter is niet ineens volgende liedje maar dan harder. Hij heeft een schermpje, dat ook aangeeft hoe veel batterij ik nog heb. Ennuh... het geluid klinkt weer goed. Want nu hoor ik weer waarom ik die dure koptelefoon heb in plaats van dopjes.

Iedereen in de bus en trein is gewaarschuwd. Als je me tegenkomt, type koptelefoon waar ga je met het meisje heen, en je wilt met me praten, gewoon porren! Ik kan het hebben. Zelfs als ik hier naar luister.

Herfst

Als ik de blaadjes zie verkleuren, komen veel herinneringen boven. Wandelen in het bos met papa en dan eikels, beukenootjes, kastanjes en blaadjes zoeken. (Of wandelen met opa en de hond, en thuis komen met een kofferbak vol takken) Buiten spelen in de regen, met die mooie nieuwe laarzen aan, en natuurlijk moest er in elke plas gesprongen worden.

Later werd de herfst iets minder feestelijk: de middelbare school was 8 kilometer verderop, en regen betekende dat ik daar doorheen moest fietsen. Maar toch, toch hield ik van de herfst. Want als het niet regende, zag ik om me heen de mooiste dingen, dieren en kleuren terwijl ik fietste. Ik herinner me nog die buizerd die vlak voor ons langs vloog, tussen de gouden bladeren.

Nog steeds vind ik de herfst een geweldig jaargetijde. De tijd dat ik binnen kan zitten met een boek, of een handwerk voor de tv. Mijn voorliefde voor de herfst komt terug in hoe ik mijn slaapkamer aan het (her-)inrichten ben: neptakken met herfstkleuren bij de X.enos vandaan hangen nu aan mijn bed, en ik ben bezig met een dekentje in herfstkleuren. Als ik niet naar buiten hoef, zit ik op de bank onder een groen fleece-dekentje, naar bbc-series te kijken, en te breien. Als ik wel weg moet gaan er stevige schoenen aan, en ik stap vol goede moed dwars door de plassen heen. Net als vroeger. Ik kom alleen niet meer zwaar beladen met takken thuis. Kastanjes kan ik nog steeds niet laten liggen.

Eerste stagedag

*ploft uitgeteld op de bank neer*
Vandaag heb ik mijn eerste stagedag er weer op zitten. Na een tijd vakantie en moeite met stage vinden, was ik bijna vergeten hoe moe je kan worden van een hele dag tussen de tieners hangen - maar wel een leuk soort moe. Omdat ik het even niet op kon brengen om te koken, heb ik een maaltijdsalade gehaald. Volgende week moet ik er zeker aan denken om nasi of macaroni uit de vriezer te halen (mental note to self). Omdat dat veel goedkoper is, en omdat het met dit weer eigenlijk lekkerder is om iets warms te eten. Maar vandaag heb ik in ieder geval wel m'n gezonde voedingsstoffen weer even binnen, en ik heb de verleiding weerstaan om op het station een patatje te halen.

Nu zit ik lekker ontspannen achter mijn laptop, kaarsjes aan... eerlijk gezegd, toen ik mijn stageschool uit liep had ik het goede voornemen om vanavond vast actief aan het werk te gaan aan mijn leerwerkplan en zo. Maar dat wordt morgenochtend: mijn energie van vandaag is even helemaal op gegaan aan de stage zelf. Want al krijg je nog zo veel leuks terug van de leerlingen, zo'n hele dag vreet gewoon energie. Die ga ik straks maar eens aanzuiveren met een lekkere lange nacht slapen.

Home Sweet Home VI

Oeps, zomaar een week niet geblogd zag ik! Dat moet ik maar snel weer goed maken met een paar mooie foto's van mijn huisje. Vandaag laat ik zien hoe ik de vensterbanken en mijn balkondeur gezellig probeer te maken.

Natuurlijk is een vliegengordijn onmisbaar. En bij mij is die dus knalroze met vlinders er in! Hij combineert erg leuk met de groene deurstop. (Lang leve X.enos en A.ction!)

Deze is een beetje donker, maar anders kreeg ik wel erg veel tegenlicht. Hier staan dus wat lijstjes (die bloemen heb ik ooit zelf geborduurd), een paar flessen en een blik. Oh ja, en natuurlijk een kaarsendover. Het boek hoort er eigenlijk niet, maar ja, ik ben nu eenmaal een chaoot he...

En dan is dit mijn planten-vensterbank. Varken kijkt lekker naar buiten ondertussen, tussen de plantjes door. De 'potten' zijn bierkelken die ik ooit gekregen heb, ik vind ze erg leuk =)

En natuurlijk moeten mijn blikjes ook even aandacht krijgen. Ze bevatten vooral thee.

Home Sweet Home

Elke keer 's avonds, als het te donker is voor mooie foto's, denk ik: oh ja!
Gelukkig heb ik nog een leuke foto die hier eerder gestaan heeft, van mijn balkonnetje.

De barkruk kreeg ik ooit van mijn opa en oma. Hier in het hoekje binnen staat er nog een, geel geverfd, en Zusje heeft er ook twee. het effect met een paar plantjes er omheen vind ik geweldig!

Ook heb ik foto's van mijn keukentje. Inderdaad, _tje, hij is erg klein - maar groot genoeg voor alle leuke dingen die ik wil doen. Bijna allemaal tenminste, ik heb geen oven. Maar ik kan wel pannenkoeken bakken.

En thee zetten.

Wie hier wel eens geweest is, weet: ik ben gek op thee! Broertje smste vanmiddag, niet 'kan ik van de week een keer iets komen drinken', maar 'kan ik van de week een keer thee komen drinken'. Dat zegt genoeg, toch?

Who's the boss today?

Naar buiten!

Tja, ook ik kan het niet laten om iets te melden over het weer.
De herfst vind ik sowieso een heerlijk seizoen. Zo heb ik in mijn fruitmandje nu een lading kastanjes liggen ter decoratie, en walnoten die bij mijn ouders uit de tuin komen. Zij hebben een notenboom, en meer noten dan ze op krijgen, dus ik voel me zeker geroepen er ook wat mee te nemen!

Ook ben ik veel buiten op moment. Toegegeven, als het had geregend was ik minder snel naar buiten gegaan. Natuurlijk zit ik op mijn balkonnetje met boeken en een leuk breiwerk. Of ik loop het bos in, al dan niet met de honden van mijn ouders. Zo niet, dan neem ik nog wel mijn camera mee, zoals gisteren.

Dit blijft een hoekje die ik graag fotografeer. Prachtig en romantisch vind ik het, zoals die takken in het water hangen.

In dit hoekje beginnen de herfstkleuren al duidelijker zichtbaar te worden.

Net als hier.

In de verte staan nog koeien te grazen. 

Natuurlijk groeien er ook (aparte) paddenstoelen.

Ik ben gek op dromerige doorkijkjes, misschien is dat wel duidelijk ;-)

Deze enorme boom is een paar jaar geleden omgewaaid. Het blijft een geweldig gezicht.

Weerspiegeling...