Herfst

Als ik de blaadjes zie verkleuren, komen veel herinneringen boven. Wandelen in het bos met papa en dan eikels, beukenootjes, kastanjes en blaadjes zoeken. (Of wandelen met opa en de hond, en thuis komen met een kofferbak vol takken) Buiten spelen in de regen, met die mooie nieuwe laarzen aan, en natuurlijk moest er in elke plas gesprongen worden.

Later werd de herfst iets minder feestelijk: de middelbare school was 8 kilometer verderop, en regen betekende dat ik daar doorheen moest fietsen. Maar toch, toch hield ik van de herfst. Want als het niet regende, zag ik om me heen de mooiste dingen, dieren en kleuren terwijl ik fietste. Ik herinner me nog die buizerd die vlak voor ons langs vloog, tussen de gouden bladeren.

Nog steeds vind ik de herfst een geweldig jaargetijde. De tijd dat ik binnen kan zitten met een boek, of een handwerk voor de tv. Mijn voorliefde voor de herfst komt terug in hoe ik mijn slaapkamer aan het (her-)inrichten ben: neptakken met herfstkleuren bij de X.enos vandaan hangen nu aan mijn bed, en ik ben bezig met een dekentje in herfstkleuren. Als ik niet naar buiten hoef, zit ik op de bank onder een groen fleece-dekentje, naar bbc-series te kijken, en te breien. Als ik wel weg moet gaan er stevige schoenen aan, en ik stap vol goede moed dwars door de plassen heen. Net als vroeger. Ik kom alleen niet meer zwaar beladen met takken thuis. Kastanjes kan ik nog steeds niet laten liggen.